Ξεκινάω με την παρέα μου να εξερευνήσουμε το φαράγγι Πάντα Βρέχει που βρίσκεται στο νομό Ευρυτανίας. Στο πλαίσιο της συνεργασίας μου με τη SKODA, ζήτησα ένα επταθέσιο KODIAQ, για να χωρέσουμε όλοι μαζί και να απολαύσουμε παρέα το ταξίδι μας. Και ναι, χωρέσαμε 6 άτομα με πολλές πραγματικά αποσκευές, μιας και μόνο οι δικές μου λόγω εξοπλισμού ήταν 3 μεγάλες τσάντες!
Δεν θα πω βέβαια ότι και οι 6 ταξιδέψαμε με την ίδια άνεση, μιλάμε για ένα SUV, και για το λόγο αυτό εκτός από εμένα που ήμουν ο οδηγός, οι υπόλοιποι είχαν ένα σύστημα rotation στο που κάθεται ο καθένας. Πάντως το αυτοκίνητο τα κατάφερε άψογα, παρόλο που τα σημεία που οδήγησα, όπως θα δείτε είχαν ένα σεβαστό βαθμό δυσκολίας.
Η παρέα απαρτίζεται από τον Φάνη, τη Στασινή, τη Μαρία, τη Ρωξάνη και τον Γρηγόρη, που όπως είπα τον φορτώσαμε στη Λαμία.
Και τα δύο βράδια θα διανυκτερεύσουμε στο Μικρό Χωριό, 12χλμ νότια του Καρπενησίου, στον ξενώνα Η Γωνιά. Μας άρεσε πάρα πολύ, ωραίος ζεστός χώρος με πολύ φιλόξενες οικοδέσποινες!
Η διαδρομές από το μικρό χωριό για να φτάσεις στο Πάντα Βρέχει είναι τρεις. Διάλεξα την πιο σύντομη, άλλα και πιο δύσκολη, η οποία περνάει από το Μεγάλο χωριό, ανεβαίνει στο διάσελο της Καλιακούδας και κατεβαίνει στον ποταμό Κρικελιώτη. Μια μια μαγική διαδρομή 26 χιλιομέτρων μέσα στο βουνό, την οποία θα χαρακτήριζα ως μία από τις καλύτερες που έχω οδηγήσει. Η διαδρομή που επέλεξα είναι βατός χωματόδρομος, τον οποίο μπορείτε να περάσετε ακόμα και με ένα λίγο πιο ψηλό Ι.Χ., αρκεί να έχει καλά λάστιχα. Δεν το συζητάμε ότι με ένα SUV όπως το KODIAQ δεν θα τον περάσετε απλά, άλλα θα απολαύσετε πραγματικά την οδήγηση του. Η κλίση είναι μεγάλη και χρειάζεται σταθερό γκάζι σε πιο ψηλές στροφές, μιας και είμαστε και λίγο παραφορτωμένοι.
Περνάμε το διάσελο και πέφτουμε από τη νότια πλευρά της Καλιακούδας για να κατέβουμε στον ποταμό Κρικελιώτη. Η θέα είναι μαγική και η απότομη πλαγιά μας προκαλεί δέος. Διάσελο, μιας και το αναφέρω, είναι το ομαλό κομμάτι που ενώνει δυο κορυφές ενός βουνού. Έχει το σχήμα σέλας και από εκεί παίρνει και το όνομα του.
Παρκάρουμε στο ποτάμε, φορτωνόμαστε τσάντες με νερά, τρόφιμα και εξοπλισμό, βάζουμε αντιλιακό, και είμαστε έτοιμοι για να ξεκινήσουμε την πεζοπορία. Για να φτάσουμε στο σημείο που πάντα βρέχει θα πρέπει να περπατήσουμε για περίπου 45 λεπτά μέσα στο ποτάμι. Σε κάποια λίγα σημεία το νερό βαθαίνει, άλλα και πάλι το περνάς χωρίς κάποια δυσκολία. Σίγουρα άλλη εποχή που θα έχει βρέξει και η στάθμη του νερού θα είναι πιο ψηλά, το ποτάμι δεν θα είναι τόσο εύκολα προσπελάσιμο. Την ώρα αυτή ο ήλιος δεν φτάνει μέσα στο φαράγγι με αποτέλεσμα να ψιλοπέφτει η θερμοκρασία του σώματος μας περπατώντας μέσα στο κρύο νερό. Το τοπίο είναι μοναδικό, δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί κάτι αντίστοιχο! Στα 1.200 μέτρα περίπου από εκεί που ξεκινήσαμε, ο Καρπενησιώτης ποταμός αδειάζει από ψηλά μέσα στον Κρικελιώτη ποταμό, σε μήκος 80 μέτρων δίνοντας την αίσθηση της βροχής. Αυτό το πανέμορφο σκηνικό ονομάζεται πάντα βρέχει, μιας και το νερό αδειάζει όλες τις εποχές του χρόνου.
Πραγματικά δεν χορταίνουμε την εικόνα που βλέπουμε και δεν σταματάμε να βγάζουμε φωτογραφίες!
- Το Παραμύθι
Καφέ / Μπαράκι στο Μεγάλο Χωτιό. Ήπιαμε ρακόμελα και δοκιμάσαμε γαλακτομπούρεκο και cheese cake, τα οποία ήταν πεντανόστιμα! Αν βρεθείτε στην περιοχή μην το αμελήσετε, θα με θυμηθείτε. Έπαθα πλάκα με το cheese cake, το οποίο κανονικά δεν το τρώω, δεν μου αρέσει σαν γλυκό. - Το Πέταλλο
Βρίσκεται στο χωριό Γαύρος. Δοκιμάσαμε παϊδάκια, μπριζόλες, μπιφτέκια και λουκάνικα και ήταν όλα μια χαρά, χωρίς να κόψουμε και φλέβα. - Το Αγνάντιο
Βρίσκεται στο χωριό Γοριανάδες. Εδώ αν έχει, αξίζει να δοκιμάσετε μοσχαροκεφαλή και κοντοσούβλι, τα οποία μας άρεσαν πάρα πολύ! Τα υπόλοιπα θα τα χαρακτήριζα απλώς αξιοπρεπή. - Το Αντάμωμα
Εδώ δοκίμασα κοκκινιστό κόκορα, ο οποίος ήταν καλός, άλλα απογοητεύτηκα, διότι το να μου σερβίρεις προτηγανισμένη πατάτα στο χωριό μου ακυρώνει τα πάντα! Το παραβλέπω όμως γιατί το μέρος είναι πανέμορφο και πραγματικά αξίζει.
