Βρίσκομαι στην τρίτη μέρα του ταξιδιού μου και έχω διανύσει μέχρι στιγμής 840χλμ. Αφήνω πίσω μου τη Σόφια και κινούμαι βορειοανατολικά, θέλοντας να φτάσω στο Βουκουρέστι όπου και θα διανυκτερεύσω. Οι διαδρομές για εκεί είναι δύο. Η πιο σύντομη σε χιλιόμετρα είναι να κάνω αριστερά μετά την πόλη Πλέβεν και να κινηθώ προς το Nikopol, όπου θα περάσω με καραβάκι το Δούναβη απέναντι. Μέσω αυτής της διαδρομής, το google maps μου δείχνει ότι θα χρειαστώ πεντέμισι ώρες για να φτάσω στον προορισμό μου. Η δεύτερη επιλογή είναι να κινηθώ προς το Ρούσε και να περάσω από τη γέφυρα. Είναι 27 χλμ μεγαλύτερη άλλα 23 λεπτά συντομότερη. Επέλεξα την πρώτη θέλοντας να τραβήξω μερικές φωτογραφίες του ποταμού από το καραβάκι που θα με περάσει απέναντι.
Η διαδρομή για 83χλμ είναι αυτοκινητόδρομος. Όμως από τη Yablanitsa και μετά έχει μία λωρίδα ανά κατεύθυνση. Περνάω έξω από την πόλη Πλέβεν και στρίβω δεξιά, για να κινηθώ βόρεια προς το Nikopol. Από εδώ μέχρι το Δούναβη με χωρίζουν περίπου 50χλμ.
Η πορεία με βγάζει στις όχθες του Δούναβη και κινούμαι παράλληλα για λίγο μέχρι να καταλήξω στο λιμάνι που θα περάσω απέναντι. Εδώ δυστυχώς μαθαίνω ότι πρέπει να περιμένω 3 ώρες για το επόμενο ferry και πραγματικά με πιάνει απελπισία. Είχε άπνια, πολύ ζέστη και το καφενείο δεν με τράβαγε και ιδιαίτερα για να κάτσω να περιμένω. Ελέγχω στο google maps πόση ώρα χρειάζομαι να φτάσω μέχρι το Ρούσε και βλέπω ότι η απόσταση είναι 134 χλμ και θα μου πάρει περίπου 2 ώρες. Προτιμώντας την οδήγηση από το να περιμένω σε ένα αδιάφορο καφενείο και με τη σκέψη ότι θα κερδίσω μία ώρα τουλάχιστον ξεκινάω για το Ρούσε (Δρομολόγια Ferry Boat NIKOPOL – TURNU MAGURELE).
Κινούμαι ανατολικά από τον εσωτερικό δρόμο, δεν επέστρεψα προς το Πλέβεν και απογοητεύομαι γιατί το οδόστρωμα είναι πολύ κακό. Πηγαίνω παράλληλα με το Δούναβη άλλα δεν έχω οπτική επαφή από τα δέντρα. Ο δρόμος σε άλλα σημεία είναι φαρδύς και σε άλλα στενός επαρχιακός χωρίς καν διαχωριστική γραμμή.
Φτάνω στο Ρούσε και περνάω τα σύνορα και κινούμαι βόρεια. Η απόσταση από εδώ μέχρι το Βουκουρέστι είναι 65χλμ και βλέπω στο google maps ότι θα χρειαστώ περίπου μία ώρα για να φτάσω. Αυτό με κάνει να υποθέτω ότι ο δρόμος δεν θα είναι καλός, άλλα αντίθετα είναι μια χαρά, με δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση στο μεγαλύτερο του μέρος.
Βουκουρέστι
Εισερχόμενος στην πόλη συνέχεια εκπλήσσομαι από τα κτίρια που βλέπω γύρω μου. Είναι ένα συνονθύλευμα νεοκλασικών, Μπάουχαους και αρ ντεκό κτιρίων, τα οποία αναμειγνύονται με κομμουνιστικά μπλοκ, άλλα και κατασκευές της σύγχρονης περιόδου. Μια πόλη γεμάτη αντιφατικές εικόνες που προσπαθεί να προσδιορίσει τον χαρακτήρα της.
Είναι χτισμένο στις όχθες του ποταμού Νταμπόβιτσα και αποτελεί τη μεγαλύτερη πόλη της Ρουμανίας, με πληθυσμό 2.152.000 κατοίκους. Σύμφωνα με ιστορικές αναφορές το έτος ίδρυσης του χρονολογείται γύρω στο 1459 και η παράδοση συνδέει το όνομα του με έναν πρίγκιπα της περιοχής που ονομαζόταν Bukur, όπου στη ρουμάνικα σημαίνει χαρά.
Έγινε πρωτεύουσα της Ρουμανίας το 1862, περίοδο που αποτελούσε μία από τις πλουσιότερες πόλεις της Ευρωπης. Η σύγχρονη ιστορία της χώρας έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και εφόσον έχετε σκοπό να την επισκευθείτε αξίζει να έχετε ρίξει μια ματιά.
Αξιοθέατο που ξεχωρίζει είναι το “Παλάτι του Λαού”. Βρίσκεται στο τέλος της λεωφόρου Ουνιρέα και αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο κτίριο στον κόσμο μετά το Πεντάγωνο των ΗΠΑ. Καταλαμβάνει έκταση 330.000 τ.μ. και χτίστηκε το 1980 για να στεγάσει την κεντρική επιτροπή του κόμματος. Για την κατασκευή του δούλεψαν 20.000 εργάτες, ενώ διαθέτει 1.100 δωμάτια με 4.500 πολυέλαιους.
Άλλο ένα αξιοθέατο στο Βουκουρέστι είναι η Αψίδα του Θριάμβου, η οποία μοιάζει με αυτή του Παρισιού. Την περίοδο όμως αυτή ήταν υποκατασκευή και την είχαν σκεπασμένη, οπότε δεν την είδα. Στα road trip που κάνω και έχω στη διάθεση μου μερικές ώρες σε κάθε πόλη, συνήθως τα μουσεία δεν αποτελούν προτεαιότητα μου. Παρόλα αυτά οι πολιτιστικοί χώροι που φιλοξενεί η πόλη και δείχνω στο χάρτη είναι το Εθνικό Μουσείο Τέχνης, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το Αγροτικό Μουσείο της Ρουμανίας, το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο και το Στρατιωτικό Μουσείο.
Το ιστορικό κέντρο της πόλης είναι γραφικό με πλακόστρωτα δρομάκια και είναι ωραία να περπατήσεις. Έχει εστιατόρια, καφέ και μπαρ, ενώ πέτυχα και μια ελληνική ψαροταβέρνα.
Μέσα στα στενά βρίσκεται η εκκλησία της Σταυροπόλεως, η οποία χτίστηκε το 1724 από τον Έλληνα μοναχό και αρχιμανδρίτη Ιωάννη Στρατονικέα. Το εσωτερικό είναι εντυπωσιακό με ξύλινα και πέτρινα γλυπτά, πίνακες, τοιχογραφίες και μια εντυπωσιακή βιβλιοθήκη με περισσότερα από 8.000 βιβλία.
Το ξενοδοχείο που έμεινα στο Βουκουρέστι είναι το Hotel Boutique Monaco και κόστισε 40€.
Το εστιατόριο που έφαγα στο Βουκουρέστι είναι το Caru” cu Bere.
Μεγεθύνετε το χάρτη να δείτε τα σημεία ενδιαφέροντος στο Βουκουρέστι.
