Βρίσκομαι σε ένα road trip στην κεντρική Ευρώπη και αφήνω πίσω μου το Σάλτσμπουργκ για να κατευθυνθώ προς το Χάλστατ. Ένα παραμυθένιο μέρος, το πλέον πολυφωτογραφημένο μέρος των αυστριακών Άλπεων.
Για να φτάσω εκεί επέλεξα τον επαρχιακό δρόμο, καθώς ήθελα να περάσω από τη λίμνη Γούλφγκανγκσι (Wolfgangsee). Οι δραστηριότητες που μπορεί να κάνει κάποιος στην περιοχή γύρω από τη Γούλφγκανγκσι είναι άπειρες, ενώ έχει μία ενδιαφέρουσα ιστορία που συνδέεται με διάφορους μύθους. Πληροφορίες μπορείτε να δείτε εδώ.
Σαράντα χιλιόμετρα πιο κάτω εμφανίζεται στα αριστερά μου η λίμνη Χάλστατ. Έχει πολύ κόσμο, καθώς το ομώνυμο χωριό αποτελεί έναν από τους διάσημους αυστριακούς προορισμούς. Εδώ και χρόνια θέλω βρεθώ σε αυτό το μέρος, το οποίο είναι πραγματικά παραμυθένιο. Σε κάποιο σημείο ο δρόμος περνάει μέσα από ένα τούνελ σχεδόν 5 χιλιομέτρων. Όπου βγαίνεις λίγο μετά το χωριό, παρκάρεις και το επισκέπτεσαι με τα πόδια.
Το Χάλστατ κατά την άποψη μου είναι μοναδικό, καθώς ο γραφικός οικισμός, με τη λίμνη και τα ψηλά βουνά που την περιβάλλουν, συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό που σε μαγεύει. Όσο βρίσκονται εδώ τα τουριστικά πούλμαν το χωριό έχει πολύ κόσμο και φασαρία, μετά όμως ηρεμεί και αποτελεί το ιδανικό ησυχαστήριο για να χαλαρώσεις και να απολαύσεις τους ήχους της φύσης.
Πρέπει να το περπατήσετε σίγουρα από τη μία άκρη μέχρι την άλλη, καθώς είναι ιδιαίτερα όμορφο. Το Χάλστατ αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Τα κουκλίστικά του σπίτια αναδύουν μια ρομαντική ατμόσφαιρα που πηγάζει από πολλές και διαφορετικές περιόδους. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 508 μέτρων και απαριθμεί κάτι λιγότερο από 1.000 κατοίκους.
Χρονολογείται από τον 8ο αιώνα π.Χ. και στην περιοχή αναπτύχθηκε κατά την πρώιμη εποχή του σιδήρου «ο πολιτισμός του Χάλστατ», ένας κυρίαρχος πολιτισμός της Κεντρικής Ευρώπης, ο οποίος είχε επίκεντρο μια κοινότητα εξόρυξης ορυκτού άλατος. Είτε επάνω στη λίμνη, είτε στην πλατεία, θα συναντήσετε πολύ όμορφα μαγαζάκια. Εμείς επιλέξαμε να κάτσουμε σε μία πιτσαρία λίγο έξω από το χωριό, γιατί μας την προτείνανε δύο ταξιτζίδες ως πολύ καλό και καθόλου τουριστικό μέρος για να φας. Τελικά χωρίς να πω ότι ήταν κακό, δεν ενθουσιαστήκαμε και η αλήθεια είναι ότι χάσαμε και το feeling του χωριού.
Είναι ίσως το πιο όμορφο μέρος που έχω βρεθεί μέχρι στιγμής σε αυτό το road trip. Ένα road trip που ξεκίνησε από τους Δολομίτες και το Ίνσμπρουκ, συνεχίστηκε στο Μπέρχτεσγκάντεν, την αετοφωλιά του Χίτλερ και τη λίμνη Κόνινγκσι, το Σάλτσμπουργκ και το Χάλστατ. Επόμενος προορισμός το Grossglockner, το πιο φημισμένο πάσο των Αυστριακών Άλπεων.
