Βρίσκομαι στην τέταρτη μέρα του ταξιδιού μου και έχω διανύσει μέχρι στιγμής 1.272χλμ. Έχω εξερευνήσει τη Σόφια και το Βουκουρέστι και κινούμαι βόρεια για το Μπρασόβ, όπου θα μείνω το βράδι. Η διαδρομή είναι 171 χλμ και στο google maps βλέπω ότι θα χρειαστώ περίπου 3 ώρες για να φτάσω.
Ο δρόμος έχει δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση, τεράστιες ευθείες και μέχρι τη Campina, δηλαδή τα πρώτα 95χλμ το τοπίο είναι flat. Αν εξαιρέσεις την ευχαρίστηση που σου δίνει το να πατάς σε δρόμους που δεν έχεις ξαναβρεθεί, θα χαρακτήριζα την οδήγηση λίγο βαρετή. Βρίσκομαι 64χλμ πριν το Brasov και συνεχίζω χωρίς κίνηση, μέχρι που φτάνω στο Comarnic. Εδώ ο δρόμος περνάει μέσα από την πόλη, έχει μία λωρίδα ανά κατεύθυνση και κολάω σε διάφορα σημεία. Γενικά θέλει προσοχή στην ταχύτητα και τις προσπεράσεις, γιατί υπάρχουν στατικά ραντάρ και μπλόκα, ενώ η Ρουμάνικη ασυνομία είναι πολύ αυστηρή και δεν χαρίζεται.
Συνεχίζω βόρεια και φτάνω στη Σινάια. Εδώ το σκηνικό δεν θα έλεγα ότι μου αρέσει γιατί γύρω μου βλέπω τεράστια ξενοδοχεία που δεν δένουν με τοπίο. Η Σινάια αποτελεί ένα γνωστό τουριστικό θέρετρο λόγω του κάστρου Πέλες. Κινούμαι προς τα εκεί και σύντομα καταλαβαίνω το πόσο διαφέρει το τμήμα αυτό της Ρουμανίας από ότι έχω δει μέχρι τώρα. Εκμεταλευόμενοι την απήχηση που έχουν τα Καρπάθια ως τουριστικό προϊόν, προσπαθούν να χρεώσουν το κάθε τι. Μέχρι και το πάρκινγκ της μηχανής. Από το πάρκινγκ θα πρέπει να περπατήσεις μερικά μέτρα για να φτάσεις στο παλάτι. Ο κόσμος πραγματικά πολύς και από διάφορα μέρη του πλανήτη.
Το Πέλες όντας ένα μείγμα Γερμανικής, Γαλλικής και Ιταλικής τεχνοτροπίας, είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Αποτελείται από 160 δωμάτια κι έναν κεντρικό πύργο ύψους 66 μέτρων. Μέχρι το 1974 χρησιμοποιούνταν ως θερινή βασιλική κατοικία, ενώ έκτοτε λειτουργεί σαν μουσείο. Απ’ όσο γνωρίζω το εσωτερικό του είναι εξίσου εντυωσιακό. Αν και το μετάνιωσα στην πορεία, δεν το είδα γιατί εκνευρίστηκα όταν μου ζήτησαν να πληρώσω 2 εισητήρια για να πάρω μερικά πλάνα που ήθελα με την κάμερα. Λέγεται ότι είναι το πρώτο κάστρο στην Ευρώπη με κεντρική θέρμανση και ηλεκτρικό ρεύμα. Το σημείο που έχει χτιστεί είναι πραγματικά όμορφο και αν κάποιος θέλει μπορεί να απολαύσει έναν καφέ ή ένα γεύμα στο εστιατόριο λίγο πιο κάτω από το κάστρο. Στην περιοχή έκατσα περίπου μιάμιση ώρα και ξεκίνησα για το Μπρασόβ.
Η διαδρομή από εδώ και κάτω συνεχίζεται με μία λωρίδα ανά κατεύθυνση και με πολύ κίνηση. Περνάω μέσα από το Predeal, το οποίο αποτελεί ένα ακόμα θέρετρο της περιοχής με πολλά και οικονομικά ξενοδοχεία.
Συνεχίζω την πορεία μου κατηφορίζοντας από την άλλη μεριά το βουνό, αφού το Μπρασόβ βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του νότιου τόξου των Καρπαθίων. Καταλαβαίνεις ότι έχεις σχεδόν φτάσει, όταν ο δρόμος αποκτά και πάλι δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση.
Μπρασόβ
Μπαίνοντας στην πόλη νιώθω ότι έχω αλλάξει χώρα. Παρόλο που και εδώ υπάρχουν τεράστια μπλοκ κατοικιών, τη νιώθω πιο ευρωπαϊκή. Είχα την αίσθηση ότι είναι πιο μικρή πόλη και μου κάνει εντύπωση το πόσο χρόνο οδηγώ και δεν έχω φτάσει ακόμα στο κέντρο. Παρόλο που έχω ορίσει στο GPS να με οδηγήσει στο ξενοδοχείο που βρίσκεται στο κέντρο, δεν το χρειάζομαι ιδιαίτερα γιατί έχει ταμπέλες. Για να είμαι ειλικρινής στην αρχή απογοητεύτηκα, γιατί περίμενα να δω μια μικρή γραφική πόλη. Η άποψη μου όμως άλλαξε τελείως όταν έστριψα από έναν κεντρικό δρόμο και μπήκα στην παλιά πόλη. Πραγματικά όμορφη!
Το Μπρασόβ βρίσκεται στην περιοχή της Τρανσυλβανίας και έχει πλυθησμό 253.000 κατοίκους. Η παλιά πόλη είναι ένα μείγμα γοτθικών, μπαρόκ και αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής στοιχείων. Η γραφικότητα του και η πληθώρα ιστορικών αξιοθέατων το καθιστούν έναν από τους πλέον τουριστικούς προορισμούς της Ρουμανίας. Εξάλλου δεν είναι λίγες οι φορές που αποτέλεσε σκηνικό διαφόρων ταινιών, λόγω της μεσαιωνικής ατμόσφαιρας που αποπνέει.
Οι πλακόστρωτοι πεζόδρομοι και τα χρωματιστά κτίρια σε προκαλούν να εξερευνήσεις κάθε γωνιά της πόλης. Σίγουρα προτείνω να δοκιμάσετε τα παραδοσιακά hot dog που πουλάνε σε διάφορα σημεία.
Εμβληματικό στοιχείο αποτελεί η Μαύρη εκκλησία, η οποία χτίστηκε μεταξύ του 1385 και 1477 στη θέση ενός παλαιότερου ναού. Το όνομα της το πήρε όταν μια μεγάλη πυρκαγιά το 1689 ισοπέδωσε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης και μαύρισε τους τοίχους της. Η αποκατάσταση της διήρκησε σχεδόν 100 χρόνια και από τους δύο πύργους επιδιορθώθηκε μόνο ο ένας.
Κάτω από την εκκλησία βρίσκεται η πλατεία της παλιάς πόλης. Κόσμος περιφέρεται, παιδάκια παίζουν και άλλοι χαλαρώνουν σε παγκάκια και πεζούλια. Από εδώ ξεκινάνε και οι πιο μεγάλοι πεζόδρομοι που σίγουρα αξίζει να περπατήσετε.
Ακόμα και τα πάρκα της πόλης είναι προσεγμένα και πολύ όμορφα. Σε ένα από αυτά οι ντόπιοι περνάνε την ώρα τους παίζοντας σκάκι. Ανέβηκα να περπατήσω και στο λόφο στη νότια πλευρά του Μπρασόβ, όπου από εδώ απολαμβάνεις μια πανοραμική θέα της πόλης. Και το βράδυ το Μπρασόβ σφύζει από κόσμο και αξίζει να βολτάρετε και να πιείτε ένα ποτό.
Μέχρι στιγμής η πόλη αυτή αποτελεί την πιο ευχάριστη στάση στο ταξίδι μου. Το ξενοδοχείο που έμεινα στο Brasov ήταν το Residence Central Annapolis.
Η επόμενη μέρα με βρίσκει να οδηγώ νοτιοδυτικά, θέλοντας να κινηθώ στα μονοπάτια του κόμη δράκουλα και έναν από τους πλέον φημισμένους δρόμους της Ευρώπης, τον Trasfagarasan.
Μεγεθύνετε το χάρτη να δείτε τα σημεία ενδιαφέροντος στο Μπρασόβ.
