Αφήνω πίσω μου την πόλη Φίλλαχ και κινούμαι νότια προς το Wurzenpass. Ένα πάσο που διασχίζει το βουνό Karavanks, το οποίο αποτελεί το σύνορο της Αυστρίας με την Σλοβενία. Τα σύνορα τα περνάς μέσα στο πάσο σχεδόν χωρίς να το καταλάβεις. Από τα σύνορα 3,5χλμ νότια βρίσκεται το Podkoren, όπου εκεί θα κάνω αριστερά για την Κράνσκα Γκόρα (Kranjska Gora).
Η Kranjska Gora αποτελεί ένα διάσημο θέρετρο που βρίσκεται στην βορειοδυτική Σλοβενία σε υψόμετρο 806 μέτρων. Φτάνοντας ταλαιπωρήθηκα απίστευτα για να βρω να παρκάρω κάπου νόμιμα τη μηχανή. Είναι ένα όμορφο τουριστικό χωριό 1.450 κατοίκων, το οποίο έχει πλακόστρωτα δρομάκια με πολύ κόσμο να περιφέρεται. Είναι όμορφα για να πιεις τον καφέ σου, να φας κάτι, ή ακόμα και να μείνεις αν σου το επιτρέπει το πρόγραμμα σου. Το σίγουρο είναι ότι έχει πολλά πράγματα να κάνεις όλες τις εποχές του χρόνου. Τα τελεφερίκ που σε ανεβάζουν στο βουνό ξεκινάνε μέσα από το κέντρο του χωριού. Tις διάφορες δραστηριότητες που μπορείτε να δοκιμάσετε στην ευρύτερη περιοχή θα τις δείτε εδώ: kranjska-gora.si.
Συνεχίζω την πορεία μου προς το νότο με αρκετή κίνηση, καθότι Κυριακή και όλοι έχουν βγει στους δρόμους. Παιδιά τέτοια μέρη τις Κυριακές να τα αποφεύγετε. Δύο χιλιόμετρα πιο πάνω θα συναντήσω τη λίμνη Jasna. Μια Αλπική λίμνη σε ένα όμορφο σκηνικό που καλύπτει 22 στρέματα και απ’ ότι φαίνεται ο κόσμος την τιμάει.
Από τη λίμνη και πάνω ανηφορίζεις τις Ιουλιανές Άλπεις και το Εθνικό Πάρκο Τρίγκλαβ που αποτελεί και το μοναδικό της Σλοβενίας. Στα 5χλμ νοτιότερα συναντάς στο πουθενά μια Ρωσική εκκλησία, η οποία κατασκευάστηκε μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο για να τιμήσει τους Ρώσους που πέθαναν στην περιοχή.
Το πάρκο είναι πραγματικά όμορφο με πολλά μέρη που αξίζουν να τα δεις και η αλήθεια είναι ότι χρειάζεσαι τουλάχιστον δύο μέρες για να το εξερευνήσεις. Στο πέρασμα που κάνω παίρνω απλά μια γεύση, άλλα δυστυχώς ο χρόνο μου αυτό μου επιτρέπει. Πήρε το όνομά του από το ψηλότερο βουνό που βρίσκεται στην καρδιά της οροσειράς, το οποίο αποτελεί και το ψηλότερο της Σλοβενίας στα 2.864μ. Τρίγκλαβ σημαίνει «τρία κεφάλια», άλλα το πως προέκυψε δεν έχει διασταυρωθεί. Το ένα σενάριο αναφέρει ότι προέκυψε από το σχήμα του, και το άλλο από την σλαβική θεότητα που ο μύθος λέει ότι είχε τον θρόνο της στην κορυφή του βουνού. Το Τρίγκλαβ αποτελεί εθνικό σύμβολο και απεικονίζεται στο έμβλημα και τη σημαία της Σλοβενίας. Το πάσο Βίρσικ (Vršič) διασχίζει το πάρκο ανεβαίνει στα 1.611 μέτρα για να περάσει στη νότια πλευρά του βουνού. Οι πρώτες γραπτές αναφορές γίνονται στο διάστημα 1763–1787, όπου τότε είχε άλλο όνομα.
Συνεχίζω την πορεία μου μέχρι το Μόστ να Σότσι (Most na Soči). Ένα χωριό 230 κατοίκων που βρίσκεται στα 179 μέτρα υψόμετρο, στη συμβολή των ποταμών Σότσα (Soča) και Ίντριτσα (Idrijca). Θα κάνω μια στάση για ένα καφεδάκι, καθώς το σημείο είναι πραγματικά μαγικό! Ο Σότσα εδώ έχει σχηματίσει μια μικρή λίμνη, λόγω του κοντινού υδροηλεκτρικού σταθμού Doblar. Η λιμνούλα αυτή πλέον προσελκύει μεγάλο αριθμό τουριστών που απολαμβάνουν το περπάτημα στα μονοπάτια της κοίτης, άλλα ακόμη και ψαράδων από τις γύρω περιοχές!
Από εδώ θα συνεχίσω την πορεία μου σε έναν επαρχιακό δρόμο για τη λίμνη Μπόχιν, που τελικά αποτέλεσε τη μεγάλη έκπληξη στο συγκεκριμένο μου road trip!
